Dołączył: 29 Sie 2007
Posty: 162
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/3
|
|
Kekkaishi - mistrzowie w likwidowaniu potworów. Sumimura Yoshimori i jego sąsiadka Yukimura Tokine, podejmują się pracy przekazywanej w ich rodzinach z pokolenia na pokolenie, w której, ochraniają ziemie Karasumori przed ayakashi.
Rodziny Sumimurów i Yukimurów walczą już od ponad 400 lat o to, kto jest prawowitym spadkobiercą. Yoshimori i Tokine także doświadczają niezgody. Dawno, przez błąd Yoshimoriego, Tokine została poważnie raniona. Dlatego postanowił stać się silniejszy, aby już nigdy to się nie powtórzyło.
W mieście takim jak inne, mieści się Akademia Karasumori, znana jako jedna z najlepszych szkół. Jednakże, w tej szkole,panuje jedna dziwna zasada:
"Po zachodzie słońca, zakazujemy komukolwiek wchodzić do szkoły".
Duchy, demony i potwory oraz grupa ludzi, która zajmuje się ich eksterminowaniem. Brzmi znajomo ? Na szczęście na tym podobieństwa się kończą.
W porównaniu do Bleacha nie ma tu typowego "znalazł sie w złym miejscu o złej porze przez co dostał super moce i został wciągnięty w intrygę". Bohaterowie dziedziczą rolę Kekkaishi od swoich rodziców.
Następną różnicą będą techniki i styl walki. Jeśli ktoś liczy na na wypastne kombosy 1000 hits lub obfitujące w efekty świetlne i pirotechniczne erupcje i fuzje w stylu BanKai to pojedynki w Kekkaishi wydadzą mu się mało atrakcyjne (przynajmniej w pierwszych dwóch odcinkach). Zlikwidowanie celu odbywa się tutaj w trzech krokach przy czym używa się krótkich komend i wykonuje prosty gesty ręką:
- unieruchomienie przeciwnika
- założenie bariery na cel
- zniszczenie bariery wraz z celem i usunięcie szczątków do innego wymiaru
Tak przynajmniej przedstawia się to w pierwszych dwóch odcinków. Dalej? Pożyjemy zobaczymy.
Osobiście podoba mi się taki styl. Od przepychu świateł i wybuchów może głowa rozboleć.
Podczas polowań na potworki, bohaterom towarzyszą istoty będące wstanie wyczuwać przeciwnika na duże dystanse. Całe szczęście nie są to głupawe, gadające maskotki, których rola ogranicza się wyłącznie do "być". Zamiast tego mamy połączenie psa (czy może raczej wilka) i węża w postaci hmmm powiedzmy, że niematerialnej. O dziwo, wygląda to w miarę "normalnie" to znaczy autorzy nie przesadzili z ilością bajerów w stylu rogi, skrzydła.
O samych bohaterach na razie trudno cokolwiek więcej powiedzieć. W każdym bądź razie dwa odcinki to dla mnie za mało by poczuć do nich sympatię. Standardowy shonenowy duet - nieokrzesana niezdara i jej przeciwieństwo. Nie mniej jednak mają potencjał (jak i zresztą postacie drugoplanowe) by stać się ciekawymi postaciami.
Od strony graficznej nie mam nic do zarzucenia. Kreska jest przyjemna i ładna oraz zachowana w granicach "normalności" w sensie, ze nie uraczymy tu różowowłosych lolitek itp. Tła przyzwoite (w każdym bądź razie nie zauważyłem jakiś szkaradnych elementów) animacja również na poziomie.
Parę słów o muzyce. Z nieznanych powodów pieruńsko urzekł mnie opening "Ayakashi Night". Prosty, lekki, przyjemny, wpada w ucho. Ending też niczego sobie ( wokal mi skądś znajomy ale obecnie nie mogę nic skojarzyć). Jeśli chodzi o resztę to nie zauważyłem czy raczej nie usłyszałem aby w jakimś stopniu muzyka i dźwięk uprzykrzała seans. ściągne OST i napisze coś więcej.
Ogólnie mówiąc pierwsze wrażenie jak najbardziej pozytywne. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że nie będzie to tylko chwilowe zauroczenie i z każdym następnym odcinkiem będzie coraz lepiej.
8/10
Download:
[link widoczny dla zalogowanych] - DDL#3
[link widoczny dla zalogowanych]
OP: http://www.youtube.com/watch?v=Cq4YbJO3ooE
ED:
Garść informacji: [link widoczny dla zalogowanych]
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Sejnaru dnia Pon 20:41, 24 Wrz 2007, w całości zmieniany 3 razy
|
|
